EN /
۱۴۰۴/۰۲/۰۳
حسن موحد مسئول انجمن تولید کنندگان و صادرکنندگان گردوی استان همدان در رابطه با سفرهیئت تجاری اتاق بازرگانی همدان به سلیمانیه عراق مطرح کرد:
رمز موفقیت توسعه بازارهای هدف در هم افزایی و ایجاد تعامل است
توسعه اقتصادی در سال تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها ، ابتدا نیاز به شناخت دقیق مشکلات و سپس ارائه پیشنهاد های قابل عبور از بحران های اقتصادی دارد .
حسن موحد مسئول انجمن تولید کنندگان و صادرکنندگان گردوی استان همدان در رابطه با سفرهیئت تجاری اتاق بازرگانی همدان به سلیمانیه عراق ضمن حضور در هیئت تجاری اعزامی به سلیمانیه عراق افزود به عنوان مسئول انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان گردوی استان همدان با هیئت تجاری استان همدان رهسپار اقلیم کردستان ، سلیمانیه شده و پتانسیل های اقلیم کردستان و ایران را برای ایجاد و دستیابی به اقتصاد رو به رشد دنبال کردم .
با آنکه گفتگو های بین دو طرف به قرابت فرهنگی ، دینی و مسافتی اشاره داشت ، اما گاها مشکلاتی در تبادلات تجاری بوجود می آید،
به نظر میرسد توسعه پلتفرم نرم افزاری جهت امتیاز بندی تجار و کمک به تنظیم قراردادها و آموزش دو طرف بتواند حلقه مفقوده این مسئله باشد ، همچنین می توان به منظور اعتبار بخشی به این پلتفرم از تکنولوژی بلاک چین برای توسعه آن استفاده کرد . شاید حل همین مشکل کوچک توسعه تجارت بین دو کشور را به شدت افزایش داده و گذر از اقتصاد خود تحریمی باشد.
در ادامه سفر در اتاق بازرگانی سلیمانیه با جمعی از تجار دیدار کردیم و به معرفی ظرفیت های تولید گردو استان پرداخته و پتانسیل های موجود در بخش کشاورزی ، صنعت ، و حجم تولید محصول و سطح زیر کشت گردوی استان همدان را برای هیئت اتاق سلیمانیه بیان شد . بعد از معرفی اعضا وارد گفتگو های B2B شدیم که توانستم نکات مهمی از رایزنی با تجار خوشنام اقلیم بدست آورده که در توسعه صادرات استان تاثیرگذار می باشد ، یکی از آن موضوعات مسئله فروش نفت به ترکیه بود . دولت عراق به ترکیه نفت می فروشد و آنها در ازای بهای نفت محصولات تولیدی ترکیه اعمم از تخم مرغ و … را می دهند، این سیاست اقتصادی باعث شده که اقلیم کردستان به اجبار محصولات ترکیه را خریداری کند ، البته نباید قیمت فروش محصولات را هم فراموش نمود .
همچنین در ادامه با بازرگان دیگری گفتگو داشتیم و اغلب علاقه بسیاری برای همکاری اقتصادی با ایران دارند ، اما مسئله قیمت مثل هر بازرگان دیگری برایش اهمیت بسیار دارد ، چرا که اگر محصولی با برند خاص در بازار وجود دارد و قیمت آن هزار تومان باشد ، نمی توان محصول مشابه دیگری با همان کیفیت و همان قیمت را به بازار عرضه کرد و باعث شکست فروش محصول می گردد . به این دلیل که قیمت تمام شده محصول و کیفیت آن برابر با همان قیمت محصولی است که برندش در اقلیم کردستان جا افتاده است که این مسئله هم می تواند به موضوع نفت در برابر کالا هم نیز که در بالا ذکر شد وابسته گردد .
در ادامه دیدار ها با کاک لقمان گفتگو کردیم ، این دیدار خارج از برنامه بود و از سمت کنسولگری ایران توسط جناب شاه ولایتی مسئول امور اقتصادی کنسولگری پیشنهاد شد. بعد از گفتگو با ایشان دریافتیم که گردو همدان به دلیل کیفیت و طعم فوق العاده ای که دارد توسط تجار اقلیم خریداری و مصرف می شود ولیکن این محصول توسط عموم مردم به دلیل قیمت بیشتر از گردو های چینی و ارزش افزوده کمی که برای تجار دارد بازار کوچک دارد ، از سویی دیگر این موضوع نیاز به توسعه برند گردو همدان در این منطقه داشته تا بتوان بازار این محصول را برای اقلیم کردستان توسعه داد و از منافع و بهره های اقتصادی آن در استان همدان استفاده نمود .
در ادامه با کاک ادریس در مورد مبل ایرانی و قیمت تمام شده مبل ایرانی مطابی مطرح شد ،وی گفت قیمت مبل ایرانی خیلی بیشتر از مبل ترکی است و همین دلیل باعث کاهش صادرات مبل به اقلیم شده است .
پس از گفتگو های متفاوت با یداله کریمی رئیس انجمن مبل و منبت و کاک ادریس در زمینه مبل و منبت مشخص شد که قیمت تمام شده چوب برای صنعت مبل ایران خیلی بیشتر از صنعت مبل ترکیه است و همین دلیل باعث شده است که قیمت تمام شده یک مبل بالاتر بوده و ارزش افزوده کمتری را برای تولید کننده و تاجر ایرانی و میل و رغبت کمتری را به منظور تجارت ایجاد کند . البته باید همچنان مسئله نفت در برابر کالا را هم در نظر گرفت.
همچنین بخشی از تورم جامعه و گرفتن مالیات بر ارزش افزوده های متفاوت باعث افزایش قیمت مواد اولیه تولید مبلمان میگردد و همین موضوع باعث افزایش قیمت تمام شده محصول شده و از ظرفیت صادراتی آن به شدت کاهش می یابد . هر چند که باز هم تجار اقلیم علاقه دارند به دلیل قرابت به ایران همچنان با ایران کار کنند، ولی این موضوع می تواند در بلند مدت بازار ایران را به کلی نابود کند ، همچنین سنجش نیاز بازار اقلیم کردستان توسط صنف مبل و منبت می تواند به توسعه مبلمان هایی با سلایق و فرهنگ این اقلیم گردد .
در ادامه دیدار ها با تجار حلبچه دیدار کردیم که در آن دیدار کوتاه به معرفی اعضای هیئت تجاری دو طرف پرداخته شد. جالب است بدانید نیمی از مردم حلبچه حرف زدن به زبان فارسی را بلدن و حلبچه با ایران بیش از دویست کیلومتر مرز مشترک و دو بازارچه مرزی دارد ، این خطه از سال 2015 تبدیل به استان شده است . همچنین آنها نیز علاقه بسیار دارند که با بازرگانان ایرانی ارتباط خوبی داشته باشند .
در ادامه رئیس اتاق همدان به توانایی صادرات خدمات فنی مهندسی و محصولات تولیدی کشاورزی در بخش سیب زمینی و گردو و کشمش و مواد معدنی و مشارکت در خدمات پزشکی از ظرفیت های استان پرداختند .
در ادامه هیئت تجاری حلبچه به معرفی حلبچه پرداخته و گفتند به دلیل ورود مجموعه ای از آوارگان سوری به بغداد و حضور داعش در منطقه مشکلات بسیاری برایمان ایجاد شده و ما توسعه شهرسازی خوبی نداشتیم .
همچنین گفته شد که دشت زور از سه دشت حاصلخیز دنیا بوده و منطقه گردشگری زیبایی دارد و محل کاشت خوبی برای سیب زمینی و توسعه سیستم آبیاری و تجارت و بازرگانی سیر و هلو می باشد .
همچنین از سوی طرف عراقی مطرح شد این آمادگی را داریم که هم شما برای سرمایه گذاری به اینجا بیایید و هم ما در اقتصاد شما مشارکت داشته باشیم. آنها گفتند ما به دنبال توسعه منطقه آزادی در حلبچه از سه سال پیش هستیم و آماده ایم لیست زمین های خودمان را برای سرمایه گذاری مشترک بین ما و همدان به در اختیار قرار دهیم.
بنده در زمان بازگشت وقتی تکه های پازل را کنار هم چیدم متوجه شدم که تجار اقلیم علاقه زیادی به کسب دانش و توسعه علم و توسعه صنعت در اقلیم دارند ، از طرفی دیگر نیز زیرساخت های آنها اعمم از منابع انرژی و نیروی انسانی و مواد اولیه ارزان و … کامل نیست .
به همین دلیل بردن نیروی انسانی هم در اقلیم برای توسعه تجاری آنها کار درستی نیست ، چرا که هزینه های سرآمدی آن باعث می شود که صرفه اقتصادی به شدت کاهش پیدا کند .
اما فکر می کنم می توان از ظرفیت قرابت و تحریم نبودن آنها جهت توسعه اقتصادی استان استفاده نمود . به همین دلیل به اقتصاد مشارکتی و رگولاتوری رسیدم .
این بیان تشریح واضح از شرایط نیست . اما می توان به شکل ساده ای اینطوری آن را بیان کرد ، ایجاد شهرک های صنعتی کوچک که اجازه تاسیس شرکت های تولیدی را به تجار یا سرمایه گذار خارجی با 100 درصد مالکیت مجموعه داده و مدیریت و رگولاتوری آنها توسط دولت ، که می توان اجازه فروش محصولات تولیدی آن شرکت ها را داخل ایران نداد و بدون هزینه های گمرکی بتوان آن محصولات را از کشور خارج کرد و … .
اما ارزش آن چیست ؟ فکر کنم ورود سرمایه های خارجی کشور های حاشیه ای ،و از بین رفتن بیکاری ،و توسعه زیرساخت های بیشتر ، و افزایش سیطره و قدرت ایران در منطقه را بتوان از ارزش های اصلی آن دانست .
